De bakker en de ondeugende krentebollen.

Er was eens vriendelijke bakker genaamd Bas die beroemd was om zijn heerlijke brood en gebak, maar zijn krentebollen waren het meest geliefd. Elke ochtend stonden de dorpsbewoners in de rij om een versgebakken krentenbol te bemachtigen.

Op een dag, terwijl Bas bezig was met het kneden van het deeg voor de krentebollen, gebeurde er iets vreemds. De krenten in het deeg begonnen te bewegen! Bas wreef in zijn ogen en keek nog eens goed. Tot zijn verbazing sprongen de krentenbollen uit de deegbak en begonnen door de bakkerij te dansen. "Wat is dit nu weer?" riep Bas uit. "Ondeugende krentebollen. Hoe kan dat nou?"
De krentenbollen sprongen een voor een uit de bak en rolden door de bakkerij, lachend en giechelend. Ze verstopten zich achter de meelzakken, sprongen in de suikerpot en maakten een grote puinhoop van de keuken. Bas probeerde ze te vangen, maar ze waren te snel en te slim. "Dit kan zo niet langer," zei Bas vastberaden. "Ik moet een manier vinden om deze ondeugende krentebollen te temmen."

Hij dacht diep na en kreeg toen een idee. Bas pakte een grote kom en vulde die met honing. Hij zette de kom midden in de bakkerij en wachtte geduldig. Langzaam maar zeker kwamen de krentebollen tevoorschijn, aangetrokken door de zoete geur van de honing.
Eén voor één sprongen ze in de kom en bleven daar plakken. "Ha! Gevangen!" riep Bas triomfantelijk. Hij haalde de krentebollen uit de honing en legde ze voorzichtig terug in de deegbak. Deze keer bleven ze rustig. Vanaf die dag zorgde Bas ervoor dat er altijd een beetje honing in het deeg zat. De krentebollen waren nog lekkerder dan voorheen en de dorpsbewoners waren dolblij. De ondeugende krentebollen hadden hun lesje geleerd en Bas kon weer in alle rust zijn heerlijke brood en krentenbollen bakken.